Μέσα στο χωριό υπάρχει μια εκκλησία του 16ου αιώνα αφιερωμένη στον Αγ.Γεώργιο. Η παλιά εκκλησία βρίσκεται στην πλατεία του χωριού δίπλα απο την καινούργια. Η εκκλησία κτίστηκε κατά την διάρκεια της Ενετικής κυριαρχείας στην Κύπρο. Το εσωτερικό διακοσμείται με πολλές χρυσογραφίες. Ονομάζονται έτσι γιατί ήταν φτιαγμένες από χρυσό για να είναι πιο ανθεκτικές στο χρόνο και να αντέχουν στις φωτιές. Ο κυρίως ναός έχει σχήμα ορθογώνιου παραλληλόγραμμου. Το Ιερό Βήμα καταλήγει σε ημικύκλιο. Η στέγη κλείει με ημικυκλική βότα, η οποία στερεώνεται με τρείς εσωτερικές καμάρες. Ο ναός έχει τρείς εισόδους, βόρεια, νότια και δυτική. Στις εσωτερικές άνω γωνιές της βόρειας και της νότιας εισόδου υπήρχαν σκαλιστές πέτρες. Τώρα λείπει η μία από την κάθε είσοδο. Λέγεται πως άμα οι Τούρκοι “πατούσαν” μια εκκλησία, έσπαζαν ένα κομμάτι της εισόδου, σημάδι ότι η εκκλησία είναι “πατημένη”. Οι Τούρκοι έκαψαν την εκκλησία τον 17ο αιώνα. Παρόλη την καταστροφή σώζονται σήμερα χρυσογραφίες που χρονολογούνται πάνω από 500 χρόνια.
Δίπλα στην παλιά εκκλησία κτίστηκε η καινούργια, μεγάλη εκκλησία. Η ανέγερση της άρχισε στις 31 Οκτωβρίου το 1980 και το 1993 μυρώθηκε από τον πανιερότατο Μητροπολίτη Κιτίου Χρυσόστομο με μυρωτές την οικογένεια Αντώνη Βραχίμη.
πηγή: βιβλίο Η ΞΥΛΟΦΑΓΟΥ Του Ανδρέα Π. Πολυδώρου ,Λευκωσία 1989, βιβλίο Ιστορικά Προσκυνήματα της Ξυλοφάγου